شرکت ها چگونه ارزيابي را در تحليل بنيادي ارزيابي مي کنند؟
هدف نهايي تجزيه و تحليل بنيادي يافتن ارزش ذاتي سهام است و ارزش بارگذاري شرکت براي يافتن ارزش ذاتي سهام انجام مي شود. او با يافتن اين ارزش ، زمان مناسب براي خريد و فروش سهام را پيدا کرد. زماني که سهامي در بازار خريد و فروش کمتر از ارزش ذاتي خود است ، زمان مناسب خريد است و وقتي قيمت بازار بالاتر از ارزش ذاتي سهام باشد ، زمان مناسب فروش است. تحليل گراني که از اين روش استفاده مي کنند ، رويکرد طولاني مدت دارند و در نهايت به دليل قدرت ذاتي يا قيمت واقعي ، هر سهام را تحت فشار قرار مي دهند.
چگونه شرکت براي تحليل بنيادي ارزيابي مي شود؟ در تحليل بنيادي ، مراحل زير انجام مي شود:
بررسي وضعيت کلي اقتصاد کشور
وضعيت صنعت را بررسي کنيد
وضعيت و ارزيابي شرکت را بررسي کنيد
تعيين ارزش سهام شرکت و بازده سهام
در اين مقاله ، مرحله سوم را معرفي و شرح مي دهيم.
مهمترين منبع اطلاعاتي براي بررسي وضعيت شرکت ، ماليات است. از اين صورت مالي ، نسبت مالي با دست ارائه مي شود. فقط ، براي آشنايي با چگونگي ارزيابي شرکت ها در تحليل بنيادي ، لازم است که اين دو مفهوم را به خوبي بشناسيد.
انواع صورت هاي مالي شرکت
صورتهاي مالي متعددي وجود دارد و هرکدام از ديدگاه ديگري وضعيت شرکت را بررسي مي کنند. وي سپس صورتهاي مالي مهم را در تحليل بنيادي معرفي کرد.
ترازنامه
يکي از صورت هاي مالي که براي ارزيابي شرکت ها در تحليل بنيادي کار مي کند ، ترازنامه است که دارايي ها ، بدهي ها و حقوق صاحبان سهام را در يک نقطه مشخص مي کند. به عنوان مثال ترازنامه به عنوان عکسي در نظر گرفته شد که در زمان ضبط ضبط شده است. فرمول محاسبه ترازنامه به شرح زير است:
دارايي = بدهکاران + حقوق صاحبان سهام
دارايي هاي موجود از جمله نقاشي هاي موجود ، مواد و کالاهاي موجود ، سرمايه گذاري ها ، دارايي هاي ثابت مشهود و نامشهود و ايجاد شود.
بدهي شامل موارد اضافي مانند تسهيلات مالي و بدهي غير جاري است.
انصاف؛ شامل سود و زيان انباشته ، سرمايه سهام ، کسر سهام و اندوخته هاي شرکت مي باشد.
همانطور که از نام آن پيداست ، دو طرف معادله بايد در تعادل باشند. به عنوان مثال ، اگر شرکتي وام دريافت کند ، دارايي خود را به مقدار افزايش مي دهد و باعث مي شود که بدهي در هر زمان افزايش يابد. دارايي هاي شرکتي که سرمايه خود را افزايش داده و در عين حال ارزش سهام افزايش مي يابد. در واقع ، هر گونه سود شرکت از جمله پول نقد ، املاک و مستغلات و غيره در حساب سهامداران به خطر افتاده و در حقوق آن گنجانده شده است.
تحليلگران اطلاعات ترازنامه سالهاي مختلف را با يکديگر مقايسه مي کنند و نماي کلي از عملکرد شرکت و نرخ رشد آينده آنها به دست مي آورند.
صورت سود و زيان
يکي از روشهاي ارزيابي ارزش شرکت براي تجزيه و تحليل بنيادي ، استفاده از فرم سود و زيان است که مارک صورت عمليات شرکت و صورت سود آن را نيز لازم دارد. اين صورت مالي نتيجه عملکرد شرکت را براي مدتي تغيير مي دهد که تجارت شما را تغيير مي دهد و تعريف مي کند. فرمول سود و زيان به شرح زير است:
سود خالص (درآمد) = هزينه - درآمد
براي محاسبه سود يا زيان شرکت ، آغاز يک دوره مالي در نظر گرفته مي شود. سپس کليه هزينه هاي پرداخت و کليه شرکت هاي شرکت در يک بازه زماني مشخص تعيين مي شود. با کسر هزينه ها از درآمد ، ميزان سود يا زيان شرکت مشخص مي شود. بخاطر داشته باشيد که اين صورت مالي فقط درآمد و محققان آزمايش شده را در نظر مي گيرد.
صورت سود و زيان جامع
صورت جامع درآمد ، همانطور که از نام آن پيداست ، گزارش مي دهد که اگر يک دوره مالي مشخص شود ، ارائه مي شود و باعث افزايش آن مي شود. طبيعتاً چنين پيشنهادي در ارزيابي بنيادي شرکت ها در تحليل بنيادي بسيار مفيد خواهد بود. صورت سود و زيان جامع کليه درآمد پزشکي و مشکلاتي است که به دليل عدم موفقيت مورد استفاده قرار مي گيرد و در صورت استفاده از روش حسابداري تعهدي ، غير واقعي است.
صورت هاي جريان نقدي
صورت جريان وجوه نقد ، برخلاف مورد قبلي ، با استفاده از روش حسابداري وجه نقد انجام مي شود. در اين حالت ، يک دوره زماني خاص در نظر گرفته مي شود و جريان وجوه جريان نقدي را در آن دوره نشان مي دهد. با بررسي اين گزارش ، وضعيت مالي و نقدينگي شرکت را تعيين مي کنيد و تصويري از ميزان ورود و خروج پول ، وضعيت پرداخت بدهي ، پرداخت سود سهام به سهامداران و نحوه عملکرد شرکت در تأمين مالي دريافت مي کنيد.
دو روش براي استفاده از صورتهاي مالي در تحليل بنيادي وجود دارد:
تجزيه و تحليل افقي که در آن يک سال پايه در نظر گرفته مي شود و سپس صورتهاي مالي چندين دوره مقايسه مي شود و بر اساس سال پايه اندازه گيري مي شود.
تحليل عمودي که در آن درصد صورتهاي مالي محاسبه مي شود و نسبت مالي i
شرکت ها چگونه ارزيابي را در تحليل بنيادي ارزيابي مي کنند؟
هدف نهايي تجزيه و تحليل بنيادي يافتن ارزش ذاتي سهام است و ارزش بارگذاري شرکت براي يافتن ارزش ذاتي سهام انجام مي شود. او با يافتن اين ارزش ، زمان مناسب براي خريد و فروش سهام را پيدا کرد. زماني که سهامي در بازار خريد و فروش کمتر از ارزش ذاتي خود است ، زمان مناسب خريد است و وقتي قيمت بازار بالاتر از ارزش ذاتي سهام باشد ، زمان مناسب فروش است. تحليل گراني که از اين روش استفاده مي کنند ، رويکرد طولاني مدت دارند و در نهايت به دليل قدرت ذاتي يا قيمت واقعي ، هر سهام را تحت فشار قرار مي دهند.
چگونه شرکت براي تحليل بنيادي ارزيابي مي شود؟ در تحليل بنيادي ، مراحل زير انجام مي شود:
بررسي وضعيت کلي اقتصاد کشور
وضعيت صنعت را بررسي کنيد
وضعيت و ارزيابي شرکت را بررسي کنيد
تعيين ارزش سهام شرکت و بازده سهام
در اين مقاله ، مرحله سوم را معرفي و شرح مي دهيم.
مهمترين منبع اطلاعاتي براي بررسي وضعيت شرکت ، ماليات است. از اين صورت مالي ، نسبت مالي با دست ارائه مي شود. فقط ، براي آشنايي با چگونگي ارزيابي شرکت ها در تحليل بنيادي ، لازم است که اين دو مفهوم را به خوبي بشناسيد.
انواع صورت هاي مالي شرکت
صورتهاي مالي متعددي وجود دارد و هرکدام از ديدگاه ديگري وضعيت شرکت را بررسي مي کنند. وي سپس صورتهاي مالي مهم را در تحليل بنيادي معرفي کرد.
ترازنامه
يکي از صورت هاي مالي که براي ارزيابي شرکت ها در تحليل بنيادي کار مي کند ، ترازنامه است که دارايي ها ، بدهي ها و حقوق صاحبان سهام را در يک نقطه مشخص مي کند. به عنوان مثال ترازنامه به عنوان عکسي در نظر گرفته شد که در زمان ضبط ضبط شده است. فرمول محاسبه ترازنامه به شرح زير است:
دارايي = بدهکاران + حقوق صاحبان سهام
دارايي هاي موجود از جمله نقاشي هاي موجود ، مواد و کالاهاي موجود ، سرمايه گذاري ها ، دارايي هاي ثابت مشهود و نامشهود و ايجاد شود.
بدهي شامل موارد اضافي مانند تسهيلات مالي و بدهي غير جاري است.
انصاف؛ شامل سود و زيان انباشته ، سرمايه سهام ، کسر سهام و اندوخته هاي شرکت مي باشد.
همانطور که از نام آن پيداست ، دو طرف معادله بايد در تعادل باشند. به عنوان مثال ، اگر شرکتي وام دريافت کند ، دارايي خود را به مقدار افزايش مي دهد و باعث مي شود که بدهي در هر زمان افزايش يابد. دارايي هاي شرکتي که سرمايه خود را افزايش داده و در عين حال ارزش سهام افزايش مي يابد. در واقع ، هر گونه سود شرکت از جمله پول نقد ، املاک و مستغلات و غيره در حساب سهامداران به خطر افتاده و در حقوق آن گنجانده شده است.
تحليلگران اطلاعات ترازنامه سالهاي مختلف را با يکديگر مقايسه مي کنند و نماي کلي از عملکرد شرکت و نرخ رشد آينده آنها به دست مي آورند.
صورت سود و زيان
يکي از روشهاي ارزيابي ارزش شرکت براي تجزيه و تحليل بنيادي ، استفاده از فرم سود و زيان است که مارک صورت عمليات شرکت و صورت سود آن را نيز لازم دارد. اين صورت مالي نتيجه عملکرد شرکت را براي مدتي تغيير مي دهد که تجارت شما را تغيير مي دهد و تعريف مي کند. فرمول سود و زيان به شرح زير است:
سود خالص (درآمد) = هزينه - درآمد
براي محاسبه سود يا زيان شرکت ، آغاز يک دوره مالي در نظر گرفته مي شود. سپس کليه هزينه هاي پرداخت و کليه شرکت هاي شرکت در يک بازه زماني مشخص تعيين مي شود. با کسر هزينه ها از درآمد ، ميزان سود يا زيان شرکت مشخص مي شود. بخاطر داشته باشيد که اين صورت مالي فقط درآمد و محققان آزمايش شده را در نظر مي گيرد.
صورت سود و زيان جامع
صورت جامع درآمد ، همانطور که از نام آن پيداست ، گزارش مي دهد که اگر يک دوره مالي مشخص شود ، ارائه مي شود و باعث افزايش آن مي شود. طبيعتاً چنين پيشنهادي در ارزيابي بنيادي شرکت ها در تحليل بنيادي بسيار مفيد خواهد بود. صورت سود و زيان جامع کليه درآمد پزشکي و مشکلاتي است که به دليل عدم موفقيت مورد استفاده قرار مي گيرد و در صورت استفاده از روش حسابداري تعهدي ، غير واقعي است.
صورت هاي جريان نقدي
صورت جريان وجوه نقد ، برخلاف مورد قبلي ، با استفاده از روش حسابداري وجه نقد انجام مي شود. در اين حالت ، يک دوره زماني خاص در نظر گرفته مي شود و جريان وجوه جريان نقدي را در آن دوره نشان مي دهد. با بررسي اين گزارش ، وضعيت مالي و نقدينگي شرکت را تعيين مي کنيد و تصويري از ميزان ورود و خروج پول ، وضعيت پرداخت بدهي ، پرداخت سود سهام به سهامداران و نحوه عملکرد شرکت در تأمين مالي دريافت مي کنيد.
دو روش براي استفاده از صورتهاي مالي در تحليل بنيادي وجود دارد:
تجزيه و تحليل افقي که در آن يک سال پايه در نظر گرفته مي شود و سپس صورتهاي مالي چندين دوره مقايسه مي شود و بر اساس سال پايه اندازه گيري مي شود.
تحليل عمودي که در آن درصد صورتهاي مالي محاسبه مي شود و نسبت مالي i
پاتونگ: قلب تپنده پوکت